No English text yet > Do you want to help with a translation?
Christie Kyremaa
Schoonmaakster
Geboortejaar : 1966
Geboorteplaats : Ghana
In het Porum van Mokum omdat zij staat voor al die mannen en vrouwen die dagelijks de huizen van Amsterdammers schoonmaken. Met het geld dat ze verdient betaalt ze de opleiding van haar twee kinderen in Ghana, zodat die niet analfabeet blijven zoals zijzelf.
Heeft een zwak voor de gemeenschap in de Bijlmer.
I
Mijn eerste indruk van Nederland was de kou. Sjonge wat was dat een schok, ik ben gelijk warme kleding en wollen sokken gaan kopen. Het was mijn eerste keer in Nederland en de temperatuur kwam als een grote verassing. Toch is Amsterdam en met name de Bijlmer mijn thuis geworden. De Bijlmer is dan ook mijn favoriete plek in Amsterdam. Hier heb ik bijvoorbeeld allemaal verschillende Afrikaanse winkels in de buurt, ook zit hier mijn Ghanese kerk en zijn de mensen in de Bijlmer een hechte gemeenschap. Juist omdat het verschillende culturen zijn, zijn we heel hecht. Daar kunnen Nederlanders nog wat van leren; van die buitenlandse gezelligheid. Gewoon spontaan bij iemand op bezoek. In Ghana is dat heel normaal, hier in Nederland houden ze van plannen en regeltjes.
II
Mijn meest bijzondere ontmoeting in Amsterdam was dat ik mijn huidige partner ben tegengekomen. Ik kende hem al vanuit Ghana waar het dorp een grote familie is, maar dat ik hem in Amsterdam weer zou tegenkomen had ik nooit gedacht. Dat gebeurde in onze kerk. Hier komen veel Ghanezen elke zondag bij elkaar. Erg prettig om zo een stukje thuis te ervaren. Het was namelijk wel erg moeilijk om mijn thuis en vrienden achter te laten in Ghana. Ook al het papierwerk en regeltjes in Nederland maakte het moeilijk. Uiteindelijk is Amsterdam wel mijn thuis geworden maar in mijn kerk ervaar ik toch dat stukje Ghana.
III
Het grootste verschil tussen Nederland en Ghana, behalve de temperatuur dan, is de cultuur. In Nederland zijn mensen heel erg gesloten, op zichzelf. In Ghana is je dorp een grote familie. Iedereen helpt elkaar en gewoon onaangekondigd langskomen is de normaalste zaak van de wereld. Hier in Nederland kun je zoiets niet maken. Je moet plannen en mensen maken minder snel tijd voor je. Dat mis ik wel, die gastvriendelijkheid zoals in Ghana. Maar je hebt elkaar nodig, waar je ook bent. En uiteindelijk viel het maken van contacten in Nederland me heel erg mee. Vooral in de Bijlmer zijn mensen erg vriendelijk tegen elkaar. Veel culturen bij elkaar, dat schept een band. Via deze contacten is het mij bijvoorbeeld ook gelukt werk te regelen in Amsterdam.
Voorgedragen door: Anna Hulzink
Portret : Anna Hulzink
Sponsor : Nog niemand. U?
Interview : Monika Nikken
Foto: Koos Baaij